مطالعه کیفی طیف الگوی روابط خودی تاثیرگذار در قضاوت اخلاقی براساس جنسیت

هدف این پژوهش تبیین الگوی روابط خودی تاثیرگذار در قضاوت‌های اخلاقی و شناسایی مولفه‌های متاثر از جنسیت است. این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی بر پایه مدل نظریه زمینه‌ای ساخت‌گرایی به بررسی قضاوت‌های مبتنی بر روابط پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش زنان و مردان جوان و میانسال ساکن شهر تهران بودند و نمونه‌گیری به صورت هدفمند انجام گرفت. با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته افراد در دوراهی‌های اخلاقی مبتنی بر روابط قرار داده‌شدند و اطلاعات گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان داد افراد حاضر هستند به ترتیب برای خویشاوند، خود، دوست/همکار، هموطن، هم‌مذهب و هم‌قومیت خود اصل برابری را زیرپابگذارد، که این روابط خودی موثر بر قضاوت‌های اخلاقی در هر دو جنسیت به لحاظ گستردگی و ترتیب مشابه مشاهده شد. به طور کلی تاثیر روابط شخصی (خویشاوند، خود، دوست و همکار) با ویژگی‌های تکاملی انسان ارتباط دارد و تاثیر روابط اجتماعی (هموطن، هم‌مذهب و هم‌قومیت) به اهداف مشترک دورن‌گروهی و وفاداری به گروه مرتبط است. زنان و مردان نیز به طور کلی در موقعیت‌های مختلف به یک اندازه روابط را در تصمیمات خود لحاظ می‌کنند، هرچند ممکن است با توجه به میزان خشونت‌آمیز بودن موقعیت میزان مداخله آنها متفاوت باشد، که این تفاوت مرتبط به ویژگی‌های تکاملی است، نه توانایی آنها در درک و رعایت برابری.